समर्पण – ३२
आंतरिक प्रयत्न आणि संघर्ष यांचा कमीअधिक दीर्घ असा कालावधी असतो की ज्यामध्ये, व्यक्तिगत इच्छेने अंधकाराला आणि कनिष्ठ प्रकृतीच्या विकृतींना नकार दिला पाहिजे आणि निर्धारपूर्वक किंवा जोरकसपणे स्वतःला दिव्य प्रकाशाच्या बाजूला ठेवले पाहिजे. सर्व मानसिक ऊर्जा, हृदयाच्या भावना, प्राणिक इच्छावासना, तसेचअगदी शारीर अस्तित्वाला देखील योग्य दृष्टिकोन स्वीकारण्यास भाग पाडले पाहिजे किंवा या साऱ्यांनी योग्य प्रभावाला प्रतिसाद द्यावा आणि त्या प्रभावाचा स्वीकार करावा यासाठी त्यांना प्रशिक्षित केले पाहिजे. तेव्हाच, म्हणजे जेव्हा हे खऱ्या अर्थाने केले जाईल तेव्हाच, कनिष्ठाचे उच्चतर प्रकृतीप्रत केलेले समर्पण सिद्ध होईल…
-श्रीअरविंद
(CWSA 23 : 60)
पूर्णयोगाचे अधिष्ठान – ३९ (पूर्वार्ध) श्रद्धा ही कोणत्या अनुभवावर (किंवा प्रचितीवर) अवलंबून नसते. ती अनुभवाच्या…
पूर्णयोगाचे अधिष्ठान – ३८ (श्रीअरविंद लिखित पत्रामधून...) अंधश्रद्धा या शब्दाला वास्तविक तसा काहीच अर्थ नाही.…
पूर्णयोगाचे अधिष्ठान – ३७ श्रद्धा ही ज्ञानानंतर नव्हे तर, त्या आधीपासूनच अस्तित्वात असणारी गोष्ट आहे.…
पूर्णयोगाचे अधिष्ठान – ३६ जेथे चांगल्या इच्छा असतात तेथे वाईट इच्छा देखील येणार. पूर्णयोगामध्ये संकल्प…
पूर्णयोगाचे अधिष्ठान – ३५ (एका साधकाला लिहिलेल्या पत्रामधून...) तुम्ही जे काही करत आहात त्यामध्ये, म्हणजे…
पूर्णयोगाचे अधिष्ठान – ३४ अभीप्सेच्या उत्कटतेमुळे अनुभूतीमध्ये सघनता निर्माण होते आणि वारंवार आलेल्या सघन अनुभूतीमुळे…